İçindeki özgürlük

''Kaybedenler klübü'' izledim. Başlangiçta hiç sevmedim, öyle boş sohbetler, provokasyon. Kapatmadım ama. Yarın inşaatci gelecekler, ev hazırladım, boralar açtım. İşte, fön olarak film izledim. 
Ama sonra dinlemek başladım. İçsel özgürlük,yalnızlık, başarsızlık. Film izlence bu konular hakkında duşündum. İçindeki özgürluk ve ahlak, bu kavramlar arasındaki bağlantı var mi?  Var ama bence öyle: 


Ahlaksiz insan iç kompleks ile dolu. Ruhu sıkıntısıdan ahlaksızlık geliyor. Sorumsuzluk.Öyle hafif hafif yaşiyor.Bugün ben varım, yarın ne olacak onemli değil. Bir gecelik aşk. Kısa süre arkadaşlık. Gerçek duygular yoksa, o zaman ağri da yok. Ama içindeki özgürlü insan gerçek hayata korkmaz. Gerçek aşk, gerçek aile. Özgürlu insan başarı olacak. İş'te veya özel hayatta onemli değil. Bu sadece öncelik hakkında bir sorun. Mesela gençlikta insan sevimli iş yapar, sonra hazır olacak, aile de yapar. Allah subhana va taala bize çok onemli şeyler verdi. Akıl, kalp ve seçim hakkı. Onlar sürekli kullanmak lazım. İşte bu içsel özgürluk demektir. Bana göre öyle. Bana annebaba öyle oğrettiler.

Dün akşam birtane daha film izledim. Rus bir film. Açikca söylecem,yukardakidan daha güzel, daha derin, daha duygusal. Bu film gerçekten çok seviyorum ben, ikinci sefer izledim. 

Bu yalan dünya fiyatı. Cevapsız sorular. Affet, sabr ve sevgi.

Sadece içinceki özgürlu insanin ruhu comert olabilir. O insanlara sadaka veriyor. Para değil. Enerji, güç ve ilham veriyor. İnsanlara gerçekten seviyor, gerçekten saygı ediyor. Ama özgürlu olmak için, kalp temiz tutmak lazım. Kıskanlıktan, cimrilikten kalbi temezlemek lazım. Bunu için din var. Başka bir şey söylecem. Dinsiz özgürlük olmaz. Bu yalanci özgürluk. Gerçek özgürluk-sadece Allaha korkmak, sadece Allaha inanmak ve umut etmek. Bu da ben kendimi oğrendim, hayattan...

Bu rus film başka sözler ile aynı şeyler anatıyor. Gerçekten çok iyi bir film.

Kultürler arasında çok fark var, ama hayat her yerde aynı. 

Cennet de cehennem de insana çok yakın, her gün, her dakkika...