Dostluk hakkında

Sizinle paylaşmak istiyorum. Ozel hayatım bir parça ile )))

Arkadaşim var. Hayır, arkadaş değil, gerçek dostum var. 

O da rus, o da muslüman Alhamdulilah, onun da eşi türk, onun da ikitane çocuklar var ve daha çoook ''o da'' söylebilrim. Çünkü ortak çok şey var. Biz akraba değiliz. Ama gerçekten o benim kardeşim. 

6 sene oldu heralde. Biz internette tanıştık. Onun eşi ankaralı. O zaman onlar Rusya'da oturdular. 

Biz inette çok konuştuk. Her gün konuştuk. 

Ikı sene sonra Ramazan ayda kısmet oldu, onlar Ankaraya geldiler, bize iftara ziyarete geldiler. 

Sonra tekrar Rusya'ya gittiler. Biz internette konuşmaya devam ettik. Çok şey beraber yaşadık. O ikinci çocuk doğrdu, biraz sonra ben de. Onun kocası askerlik yaptı. O ağladı, ben de. Ben üzülyorum, o üzülyor. Ben mutluyum o da mutlu. 

Bir sene önce, Alhamdulılah, onlar Ankaraya taşındılar. Şimdi bizden yakin oturyorlar, dolmuşle sadece 15 dakika. Hiç bir şey! Bazen o çocuklarle veya butün ailele geliyor, bezen biz da onlara gidiyoruz.  

Her gün eski zamanlarda gibi internette konuşyoruz. Beraber online medresede sohbetler dinleyoruz. 

Küzey-güney'a izleyoruz beraber )))

Biliyorsunuz, sohbet için konular hiç bitmiyor. MashAllah... Allah bozmasın...

Bu kadar nazlı, bu kadar kibar, efendi bir hanım! O inglizce ve çinca dilleri biliyor! İnanılmaz bir şey, çinça! 

Her zaman duşünyorum, subhanAllah ne kadar buyük sevab bana Allah subhana va taala verdi, öyle bir dost bu yalan dünyada verdi. Tabii ki ailem var, annem var, eşim var, çocuklarım var. Ama onlar başka bir şey. 

Dost bu yabanci bir insan, ama Allah izin veriyor ve bu kadar can cana yakın oluyor ki...

 Gerçekten, dostluk Allah'tan...  İslamda dostluk çok onemli bir şey, biliyorsunuz değil mi? Dost dostan iman alır. Arkadaşını söyle senin kım olduğunu söyleyeyım. Rusya'da da aynı atasöz var. Masha, Allah için, çok seviyorum seni, gerçekten!